Περιέχει πληροφορίες για τη ζωή του Γιάγκου Τσάρνου και φωτογραφία του.
Ο Γιάγκος Τσάρνος γεννήθηκε στην Λεμεσό γύρω στο 1885 και πέθανε το 1952.Ήταν έμπορος εργαλείων και πογιάδων.Υπήρξε και αυτός ένας απο τους συνδετικούς κρίκους στη δημιουργία των κανταδόρων της Λεμεσού.Ως κανταδόρος έδρασε σπο το 1905 μέχρι το 1925.

Δημήτρης Γεωργίου 1950:
Επιπλοποιός, εργάζεται στην πλατεία παντοπωλείου από το 1950, που έδωσε πολλές πληροφορίες για την πλατεία.

Στο πιο πάνω τεκμήριο παρουσιάζεται λίστα με τα ονόματα κανταδόρων που τραγούδησαν στα στενά σοκάκια της πόλης από το τέλος του 19ου αιώνα και αρχές του 20ου αιώνα.Αναφέρετε ημερομηνία γέννησης και θανάτου καθώς επίσης και την χρονιά που δρούσε σαν κανταδόρος.

Ο Προδρομής Ονησιφόρου Διαμαντής είναι ένας από τους εκλεκτούς Λεμεσιανούς κανταδόρους της παλιάς γενιάς αλλά γνήσιας γενιάς κανταδόρων. Γεννήθηκε το 1911 στην πόλη των κανταδόρων την Λεμεσό.

Στο πιο πάνω τεκμήριο παρουσιάζεται απόκομμα της εφημερίδας σχετικό με τους κανταδόρους.

Στο πιο πάνω τεκμήριο παρουσιάζονται τεκμήρια για τις ταβέρνες της παλαιάς Λεμεσού απο το 1935 μέχρι το 1955.

Στο πιο πάνω τεκμήριο παρουσιάζονται τεκμήρια για τον Ευάγγελο Βλάμη,όπως και φωτογραφίες.
Ταβέρνα 1965 Φωτογραφία,καθισμένοι στα αριστερά : Κουμής Βλάμης,Κκολάς,Κώστας Γιωργαλλέτος,και Ευάγγελος Αγαθοκλέους.

Μαρίτσα Κωνσταντή Χριστοφίδη :sτην Λεμεσό κυκλοφορούσαν στους στενούς δρόμους τα βράδια τραγουδιστές από το 1880 περίπου διότι τον καιρό εκείνο δεν υπήρχε άλλη εκτόνωση ή μουσική κίνηση ατην πόλη. Μετά που έφυγαν οι Τούρκοι ο κόσμος ξεθάρεψε και οι καλλύφωνοι νέοι της εποχής μαζί με οργανοπαόκτες κυκλοφορούσαν τραγουδώντας .Πριν το 1900 στους δρόμους της Λεμεσού τραγουδούσαν απ’ ότι άκουσαν ο γιατρός ο Καστανός μαζί με τον ψάλτη της Αγίας Νάπας Ζήνωνα Κυπριανίδη και τον άντρα μου Παναγιώτη Χριστοφίδη, κουρέα το επάγγελμα. Μαζί τους πάντα ο ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης ο γλεντζές της πόλης. Και ορισμένοι άλλοι που δεν τους θυμάμαι, πελάτες του κουρείου. Γύρω στο 1905 με 1920 παρέες ξεκινούσαν τραγουδώντας από τις συνοικίες της Λεμεσού , Τσαμούδα, Παμπούλα, Συναχώρι από τις πολλές και διάφορες μπακαλοταβέρνες από το Ακταίο διέσχιζαν τα στενά δρομάκια των γειτονιών μας για να καταλήξουν στην πλατεία Κεσογλουθκιών το κέντρο διασκέδασης όλης της Λεμεσού. Εκεί τραγουδούσαν μέχρι το πρωί. Ορισμένες φορές διέσχιζαν τους δρόμους Ζήνωνος , Όθωνος και Αμαλίας , Αθανάσιου Διάκου και θυμάμαι τους τραγουδιστές τους αθλητές Παύλο Αγγελινίδη, Μιχάλη τον Λιβανέζο τον Τοπάκο , τους δυο αδελφούς Φασουλιώτη , τον Ζαφειρόπουλο, τον Γλαύκο εγγονό του γιατρού Καστανού τον δικηγόρο Πιτσιλλίδη, τον μικρό αλλά αρκετά καλό κιθαρίστα και μαντολινίστα Στούππο. Πολλές οι ομάδες και πολλά τα άτομα και τραγουδιστές που πάντοτε τους φιλοξενούσαμε έξω από τα σπίτια μας με ποτά και μεζέ ή καφέδες και δροσερό νερό.
Αρχηγός πάντοτε ο καλοφωνάρης ή αυτός με την καλύτερη κιθάρα. Τα τραγούδια αυτά της εποχής ελληνικά και λίγες καντάδες. Ο κόσμος τους ακολουθούσε και τους αποχαιρετούσε με το να μας ξανάρθετε.