Συνθέτης, μουσικολόγος, μαέστρος, δάσκαλος, διευθυντής, ο Σόλων Μιχαηλίδης ήταν μια πολύπλευρη προσωπικότητα με διεθνή ακτινοβολία που κυριάρχησε στη μουσική ζωή της Κύπρου και της Ελλάδας. Γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 12 Νοεμβρίου 1905. Η μητέρα του Ελένη, πέθανε εννιά μέρες μετά τη γέννηση του Σόλωνα από επιλόχιο πυρετό. Με τη συγκατάθεση του νεαρού πατέρα ο Σόλων μεγάλωσε
στη Λευκωσία με τη γιαγιά του Δέσποινα Σολομωνίδου.
Στα δεκατρία του χρόνια απέκτησε το πρώτο του μουσικό όργανο, μια κιθάρα. Φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο και στο Διδασκαλείο του Παγκύπριου, όπου αποφοίτησε το 1925. Τα επόμενα χρόνια εργάστηκε ως δημοδιδάσκαλος. Παράλληλα διορίστηκε ως καθηγητής της κιθάρας και των θεωρητικών στο τότε κυβερνητικό Ωδείο της Λευκωσίας, αφού στο μεταξύ, αν και αυτοδίδακτος κατόρθωσε να γίνει ένας
εξαίρετος κιθαρίστας. Σπούδασε με αλληλογραφία στο Trinity College of Music του Λονδίνου όπου το 1930 πήρε το Δίπλωμα Διδασκαλίας των Ανωτέρων Θεωρητικών.
Το 1931 ο Σόλων Μιχαηλίδης αρραβωνιάστηκε την Καλλιόπη Μορίδου, η οποία ήταν και η ίδια πιανίστρια. Με την ηθική και οικονομική στήριξη της οικογένειας Μορίδη, ο Σόλων Μιχαηλίδης μπόρεσε να μεταβεί στο Παρίσι για σπουδές. Φοίτησε στην Ecole Normale de Musique και τη Schola Cantorum όπου πήρε το δίπλωμα στη σύνθεση το 1934. Το Παρίσι άνοιξε νέους ορίζοντες στον Κύπριο μουσικό. Στο καλλιτεχνικό και πνευματικό αυτό κέντρο ο Μιχαηλίδης μελετούσε με έντονο ρυθμό, παρακολουθούσε αχόρταγα τη μουσική κίνηση κι έγραψε τα πρώτα του έργα, το συμφωννικό ποίημα "De Profundis" 1933, εμπνευσμένο από τη "Ζωή εν Τάφω" του Στρατή Μυριβήλη, το συμφωνικό σκίτσο "Στον Γάμο του χωριού" για φλάουτο και ορχήστρα εγχόρδων 1934, καθώς και άλλα έργα.